تغییر لفظی مضارع منصوب را توضیح دهید.
در صیغه های ۱3،7،٤،۱و٤۱چنانچه صحیح الآخر باشند نصب آن به فتحه و چنانچه معتل الآخر باشند نصب آن در ناقص الفی به فتحه ی مقدر و در ناقص واوی و یایی به فتحه ی ظاهری است و در بقیهی صیغه های معرب، نصب آن به حذف نون عوض رفع است.
مثال
|
حالت نصب
|
مضارع
|
صیغه
|
أن یضربن
|
مبنی بر سکون
|
|
6 و ٢۱
|
أن یضربَ
|
فتحه
|
صحیح الآخر
|
صیغه های ۱3،7،٤،۱و٤۱
|
أن یخشَیَ
|
فتحهی مقدّّر
|
معتل- ناقص الفی
|
أن یَرمیَِ
|
فتحه
|
معتل- ناقص یایی
|
أن یدَعُوَ
|
فتحه
|
معتل- ناقص واوی
|
أن یَضرِِبا/ أن یخشََیا/ أن یَرمِیَاَ/ أن یَدعُوََا
|
حذف نون عوض رفع
|
بقیه صیغه ها )۱۱،٠۱،٩،۸،5،3،٢(
|
افعال زیر را با لََن صرف کنید. یَظلِمُ، یَهَبُ، یَجُوزُ، یعُصََی، یُوفََی بِِه، یَسهُُو.
یَظلمُِ با لََن
لَنْ یَظْلِمْنَ
|
لَنْ تَظْلِِما
|
لَنْ تَظْلِمَ
|
لَنْ یَظْلِمُواْ
|
لَنْ یَظْلِِما
|
لَنْ یَظْلِمَ
|
لَنْ تَظْلِمْنَ
|
لَنْ تَظْلِِما
|
لَنْ تَظْلِمیِْ
|
لَنْ تَظْلِمُوْْا
|
لَنْ تَظْلِِما
|
لَنْ تَظْلِمَ
|
|
|
لَنْ نَظْلِمَ
|
لَنْ أظْلمَِ
|
|
|
یَهَبُ با لََن » یَوهَبُ: یَهَبُ
لَنْ یَهَبْنَ
|
لَنْ تَهََبا
|
لَنْ تَهَبَ
|
لَنْ یَهَبُوْْا
|
لَنْ یَهََبا
|
لَنْ یَهَبَ
|
لَنْ تَهَبْنَ
|
لَنْ تَهََبا
|
لَنْ تَهَبیِْ
|
لَنْ تَهَبُوْاْ
|
لَنْ تَهََبا
|
لَنْ تَهَبَ
|
|
|
لَنْ نَهَبَ
|
لَنْ أهَبَ
|
|
|
یَجُوزُ با لََن » یَجوُزُ: یَجُوزُ
لَنْ یَجُزْنَ
|
لَنْ تَجُُوزا
|
لَنْ تَجُوزَ
|
لَنْ یَجُوزُوْْا
|
لَنْ یَجُُوزا
|
لَنْ یَجُوزَ
|
لَنْ تَجُزْنَ
|
لَنْ تَجُُوزا
|
لَنْ تَجُوزیِْ
|
لَنْ تَجُوزُوْْا
|
لَنْ تَجُُوزا
|
لَنْ تَجُوزَ
|
|
|
لَنْ نَجُوزَ
|
لَنْ أجُوزَ
|
|
|
یُعصََی با لََن » یُعصَیُ : یُعصََی
لَنْ یُعْصَیْنَ
|
لَنْ تُعْصََیا
|
لَنْ تُعْصََی
|
لَنْ یُعْصَوْْا
|
لَنْ یُعْصََیا
|
لَنْ یُعْصََی
|
لَنْ تُعْصَیْنَ
|
لَنْ تُعْصََیا
|
لَنْ تُعْصَیْ
|
لَنْ تُعْصَوْْا
|
لَنْ تُعْصََیا
|
لَنْ تُعْصََی
|
|
|
لَنْ نُعْصََی
|
لَنْ أُعْصََی
|
|
|
یُوفََی بِِه با لََن » یُوفَیُ: یُوفََی
لَنْ یُوْفَیْنَ بِِه
|
لَنْ تُوْفََیا بِِه
|
لَنْ تُوفَْیَ بِِه
|
لَنْ یُوفَْوْْا بِِه
|
لَنْ یُوْفََیا بِِه
|
لَنْ یُوفَْیَ بِِه
|
لَنْ تُوفَْیْنَ بِِه
|
لَنْ تُوْفََیا بِِه
|
لَنْ تُوفْیَْ بِِه
|
لَنْ تُوْفَوْْا بِِه
|
لَنْ تُوْفََیا بِِه
|
لَنْ تُوْفََی بِِه
|
|
|
لَنْ نُوْفََی بِِه
|
لَنْ أُوْفََی بِِه
|
|
|
یَسهُُو با لََن » یَسهُوُ : یَسهُُو
لَنْ یَسْهُونَ
|
لَنْ تَسْهُوََا
|
لَنْ تَسْهُوَ
|
لَنْ یَسْهُوْاْ
|
لَنْ یَسْهُوََا
|
لَنْ یَسْهُوَ
|
لَنْ تَسْهُونَ
|
لَنْ تَسْهُوََا
|
لَنْ تَسْهُویِْ
|
لَنْ تَسْهُوْاْ
|
لَنْ تَسْهُوَاَ
|
لَنْ تَسْهوَُ
|
|
|
لَنْ نَسْهوَُ
|
لَنْ أسْهوَُ
|
|
|
برای هر یک از با فعل مضارع دو مثال جدید بیاورید و آنها را معنا کنید.
معنا
|
مثال ۱
|
معنا
|
مثال ۱
|
حروف نصب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حروف نصب چه تأثیراتی بر فعال مضارع میگذارند؟
ص 5٤۱: حروف نصبدهندهی فعل مضارع: أن، لََن، کََی، إذََن
أن: فعل مضارع را تأویل به مصدر میبَرََد ): معنایی به آن میدهد که میتوان به جای أن و فعل مضارع، مصدر آن فعل را گذاشت.
لََن: معنای فعل مضارع را به صورت مؤکََّّد نسبت به زمان آینده منفی میکند.
کََی: فعل مضارع را تأویل به مصدر میبََرد و مصدر مؤوََّّل را علت ماقبل خود قرار میدهد.
إذََن: فعل مضارع را جواب و جزای مطلبی مشخّّص قرار میدهد.